Fotoserie Mega Piraten Festijn Klazienaveen: ‘Dit voelt als thuiskomen’

Fotoserie Mega Piraten Festijn Klazienaveen: ‘Dit voelt als thuiskomen’

KLAZIENAVEEN - Het is nog vroeg op de avond. Rik (21) en Fleur (20) uit Delfzijl hebben nog maar net het terrein van het Mega Piraten Festijn in Klazienaveen verkend.

Voor beiden is het de eerste keer dat ze het festival bezoeken. “Mijn voetbalteam is hier de laatste keer ook geweest”, vertelt Rik. “Toen zat ik er nog niet bij, nu wel. Ik kreeg alleen maar goede verhalen te horen. ‘Je moet mee’, zeiden ze. En hier zijn we. Met een man of twintig, het team plus aanhang, met de bus. Tot nu toe voldoet het aan alle verwachtingen.” “Wat een sfeer, iedereen is binnen aan het dansen”, vult Fleur aan. Ze hebben er zin in. Welke artiesten ze vooral willen zien? Django Wagner en Jan Smit.

Peter Beense stond eerder die avond al op de planken. Als programma-opener voor een halvolle tent. Niet de meest dankbare taak misschien, maar je hoort Beense niet klagen. Want het publiek zong hard mee. “Ik heb vanavond nog een optreden in Huizen. Dat bleek lastig te combineren. De enige tijd die nog beschikbaar was op het MPF was om zeven uur als eerste artiest. Ach, normaal gesproken sta ik altijd in het hart van het programma. Dan is openen ook wel een keer leuk. En ik kan het dus nog combineren met een ander optreden.” Want Beense moet flink aan de bak. De laatste anderhalf jaar had hij vrijwel geen optredens. “Dat was een behoorlijke financiële aderlating. Ik spaar zelf een pensioenpotje op, maar ik moet eerlijk bekennen dat dat flink geslonken is. Voor corona dacht ik nog een jaar of vijf, zes, zeven te ‘moeten’, maar dat is nu anders… Maar dat geldt voor meer artiesten. Weet je, ik kreeg wat terug van het publiek. Iedereen ging mee in de muziek. En dat is natuurlijk wat je als artiest wilt. Die erkenning heb ik anderhalf jaar gemist. We zijn weer begonnen en dat is het allerbelangrijkste!” De sfeer in Klazienaveen is uitbundig. Het publiek lijkt een tandje enthousiaster dan een week eerder, tijdens de seizoensopening in Marum. Misschien dat het meespeelt dat dat festival op een vrijdagavond was (en dan heeft iedereen de werkweek nog in de benen), maar toch… Organisator Eddie Mensink ziet dan ook dat het goed is. “We zitten weer helemaal in ons ritme in. Dit is het mooiste vak van Nederland: mensen blij maken in deze tijden tijdens/na de coronamaatregelen. We zijn uitverkocht: 6.500 man. De tent moest wat groter zijn, normaal gesproken kan er in een tent van deze grootte nog wel dik 1.500 man bij. Daarnaast wordt de tent ook geventileerd. We hebben ditmaal ook de toegangstent groter gemaakt. Dit in verband met de QR-codes. 25 meter breed is ie. Heel veel poortjes. De vorige keer in Marum hadden we er minder. Toen ontstonden er rijen. Nu niet of nauwelijks.” Hij grijnst en merkt droogjes op: “Na Marum zijn we erachter: hoe groter de ingang, hoe gemakkelijker het is.”

Julius Smit (82) luistert mee. “De oudste fan van het Mega Piraten Festijn”, stelt Eddie. “Zonder hem hadden we hier niet gestaan.” Julius was vroeger namelijk de eigenaar van twee vestigingen van Smithy’s Palace (in Coevorden en Eesveen). En daar leerde Eddie Menno Muis kennen; later samen met Eddie initiatiefnemer van het Mega Piraten Festijn. “Eddie was een jaar of 16 toen hij bij me kwam”, begint Julius. “Of hij bij me mocht DJ’en. ‘Ach, dat kunnen we altijd een keer proberen’, zei ik. Maar ik had Menno toen al. Ik weet nog dat Menno voor het eerst bij me kwam met dezelfde vraag. Wij samen een keer proefdraaien achter de draaitafels. Na een korte tijd heb ik hem maar naar huis gestuurd. ‘Dit wordt niks.’ Maar uiteindelijk kwam ik die zaterdagavond zonder DJ te zitten en heb ik Menno toch maar gebeld. Hij werd helemaal gek en was strontzenuwachtig!” Eddie lacht: “Zet dat alsjeblieft in je stukje.” Maar het kwam met beiden goed. Eddie maakte faam door als een van de eerste DJ’s in het land ook gewoon piratenmuziek te draaien. “Stond daar 2500 man in de zaal die allemaal andere muziek verwachtten en zette ik de Vogeltjesdans of de Havenzangers in. Ze braken de tent helemaal af. Een groot feest! Julius heeft Menno en mij in al onze DJ-jaren gecoacht. Door hem zijn we samen gekomen.”

In de tent gaat het feest ondertussen vrolijk verder. Jannes laat de tent volledig ontploffen. Het gejuich als hij opkomt, de handen triomfantelijk in de lucht, is al oorverdovend. Bier vliegt door de lucht. Overal klimmen jongeren bij elkaar op de schouders. “We zijn een grote familie, jongens het mag weer”, schreeuwt Jannes tussen twee nummers door. Nog meer gejuich. Duizenden handen gaan omhoog. Er komt wat los. Hij spurt van het podium af en rent naar de barriërs om nog dichter bij zijn publiek te zijn. Na zijn ‘Adio Amore Adio’ klinkt er een monsterachtig gejuich. Het zwelt aan als een storm. Van ‘boeruh’ tot ‘We want more’, het wordt allemaal door elkaar heen geschreeuwd. Jannes maakt zijn zegetocht vervolgens vakkundig af met ‘Mijn naam is Jannes (en ik kom van het platteland)’. “Dit is thuiskomen”, stelt hij na afloop. “Dat was het vorige week in Marum trouwens ook al, maar hier in Klazienaveen is het allemaal begonnen. Mijn ouders hadden hier een cd-winkel. Via mijn vader kon ik een cd’tje opnemen. Dat kwam terecht bij de piraten, die het oppakten. Ik voelde hier nog meer beleving dan in Marum. Het was kippenvel. Echt, dit went nooit!”

En zo zorgt elke artiest voor feest. Gerard Joling (toch niet de eerste artiest waaraan je denkt bij piratenmuziek) laat duizenden kelen meezingen met zijn hits. En dat geldt ook voor Jacques ‘Manuela’ Herb is of Evert ‘La La La Gehaktbal’ Baptist. Na Baptist wordt een trommel met een standaard vol bier (veel druipt eruit) naar het podium gebracht. De mannen van Mooi Wark betreden vervolgens de tent. ‘Boeruh-boeruh-boeruh’, brult een volle tent. De band maakt er een feestje van. Wie houdt wie voor de gek, alleen de microfoons zijn ingeplugd, de instrumenten niet, dat weet iedereen, dus hun best om overtuigend te doen alsof, doen ze niet. Maar dat maakt niemand wat uit. Her en der ontstaan wilde hospartijen. Bier vliegt door de lucht. De mannen laten zelfs burgemeester Eric van Oosterhout het podium opkomen. Het bier is niet aan hem besteed. De band sluit natuurlijk af met MPF-lijflied ‘In de blote kont’.

Zanger/gitarist Bert Koops is na afloop dan ook dik tevreden. “Klazienaveen, dat is thuiskomen. Maar dat geldt eigenlijk voor heel Drenthe. Het is hier ons-kent-ons. Ik vond het te gek. Het sfeertje was ouderwets.” Bert kijkt terug op een moeilijke periode. “Voor corona heb ik een TIA’tje gehad achter mijn oog. Corona was in die zin een geluk bij een ongeluk. Ik kreeg tijd om te herstellen. Maar daarna kreeg ik zelf ook nog corona. Toen was ik er wel klaar mee. Ik heb veel muziek proberen te maken, maar er kwam weinig uit. Ik had er ook weinig zin meer in. Ik was ook bang dat het nog wel een hele lange tijd zou duren. Maar toen ik in de gaten kreeg dat het einde van de meeste maatregelen eraan zat te komen, kwam het allemaal weer terug. Ik kreeg weer inspiratie en de band ook. Ik ben zo blij dat we nu weer lekker kunnen spelen. Dat zal gelden voor alle artiesten en ook de horeca. Dat het weer kan, dat maakt me enorm happy!”

Op het podium staat Django Wagner. En wie zien we vooraan staan? Rik en Fleur. Even poolshoogte nemen. Een normaal gesprek is gezien het lawaai niet mogelijk. Maar dat maakt niet uit. Bij beiden gaan de duimen omhoog. En de enthousiaste blik in hun ogen spreekt boekdelen…

Voor een lange fotoserie van de complete avond klikt u op deze link.

Mega piraten festijn
Tiplijn